Nieuwe alinea
Collectietuin de Regenboog
Collectietuin de Regenboog
Collectietuin de Regenboog werd in 2020 gerealiseerd binnen het kader van een in de zeventiger jaren ontworpen tuin op een perceel van duizend vierkante meter aan de noordzijde van Landgoed De Stille Wille (Oost West en Middelbeers, gemeente Oirschot, NBr). De naam zou kunnen verwijzen naar de rijke verscheidenheid van de tuin maar is gekozen als herinnering aan een gedeeld verhaal van beide eigenaren.
Voor 1880 behoorde het gebied tot het uitgestrekte heidegebied ten zuiden van Oisterwijk. Daarna werd er op een geïsoleerd perceel van ruim zeventig hectare, gelegen rond de Bekersberg, naaldbos aangeplant in het kader van de groeiende vraag naar naaldhout. Met het teruglopen van de houtprijzen in de jaren zestig kreeg het landgoed eerst een recreatieve bestemming en vanaf 2019 ook een woonbestemming.
De tuin is niet toegankelijk in verband met een reorganisatie van de collectie. Ook is er geen verkoop van planten.
Historische verscheidenheid
De basis van collectietuin De Regenboog is een stijltuin die medio 1980 aangelegd werd. Aan noord- en zuidzijde wordt de tuin begrensd door dicht struikgewas van Rhododendron "Cunningham White" met daartussen een golvend lijnenspel van diverse borders met verspreide bomen. Verscheidenheid was en is troef, van een minstens zeventig jaar oude Sequioadendron (mammoetboom) tot een prachtige Chinese Acer griseum en een bonte Acer negundo (vederesdoorn). Maar ook in de kruidlaag zijn vele soorten te vinden die eens door vorige eigenaren verzameld zijn. Arisarum proboscideum (muizenstaart) bijvoorbeeld, een prachtige mini-aronskelk die inmiddels bijna twee vierkante meter bedekt.
Botanische collecties
Het grootste deel van de duizend vierkante meter tuin is gereserveerd voor een aantal thematische collecties. Belangrijkste daarvan zijn varens, met ruim 225 soorten, en aronskelken, met ruim 50 soorten. Binnen de varen collectie ligt vooral de nadruk op soorten uit het grote geslacht Polystichum (naaldvarens). Aziatische, Afrikaanse, Europese en Amerikaanse soorten mogen hier tot volle wasdom komen. Van de aronskelken staan alleen de meeste Amorphophallus soorten in potten, Aziatische en Amerikaanse Arisaema soorten groeien samen met enkele andere genera in de volle grond. Helaas is in de afgelopen jaren door droogte een aantal soorten weggevallen, deze zullen in de toekomst hopelijk weer aangevuld kunnen worden. Het resterende deel van de bostuin is gevuld met een keur aan schaduwplanten, soorten die goed groeien in de lommerrijke omgeving van diverse grotere bomen. Het geslacht Epimedium (elfenbloem, Berberidaceae) is met een groeiend aantal soorten aanwezig. Drie meer zonnige borders waren naast diverse vaste planten vroeger gevuld met een groot aantal soorten wilde uien en tegenwoordig met een collectie overblijvende planten waarbij de nadruk ligt op het geslacht Geranium . Naast het huis ligt een smalle strook gereserveerd voor Nederlandse wilde planten. Deze border is in 2025 geheel gerenoveerd en opnieuw ingezaaid / ingeplant.